Urywki z życia Maddy

Niezbyt sprzyjająca pogoda oraz brak jakiejkolwiek weny do działania przymusiła mnie do spędzenia niedzielnego wieczoru na serwisie Netflix. Tak się złożyło, iż od dłuższego czasu nie miałam okazji obejrzeć ani jednego horroru. Postanowiłam skierować palec na przycisk „odtwórz” jednocześnie zaczynając film pt. „Obecność 2”. Prostując- nigdy nie przepadałam za dreszczowcami, lecz tym razem coś mnie podkusiło. Czy było warto tak spędzić tą godzinę i ponad trzydzieści minut? Zaraz się przekonacie. Jak już się domyślacie jest również pierwsza część „Obecności”, co ciekawe ostatnio w kinach pojawiła się już trzecia. Pierwsza nie do końca mi zaimponowała, czego nie mogę powiedzieć o drugiej. Może trochę się zagalopowałam, gdyż „zaimponowała” to zbyt duże słowo. Historia o tyle mi się spodobała, jakoby miała swój nieskazitelny londyński klimat. Cóż, być może dlatego, że uwielbiam porę jesieni jak i zimy w tych rejonach. Idealnie wpasowuje się w mroczne wydarzenia rodziny Hodgsonów, na której...

  Rzeka Długo zajęło mi dojście do wniosku czy istnieje przeznaczenie, być może nadal do niego dochodzę, lecz jestem pewna jednego- jest coś co nami kieruje. Nie chciałam niczego czytać, zadawać pytań, rozmawiać, pierwszy raz postanowiłam zamknąć się na wiedzę z zewnątrz. Czy się udało? Pragnęłam dojść do tego będąc „czysta”. Wracając pociągiem, wspominałam długi dzień, który dzisiaj miałam przyjemność przejść wolnym krokiem. Długi- nie tyle co męczący, lecz pełen wrażeń, które dały mi energii. Wrażeń, który utwierdziły mnie w konkluzji, do której brakowało mi tak niewiele. Los Istnieje naprawdę. Inni nazywają go Bogiem, co nie wyklucza tego, iż może być to słuszne stwierdzenie. Nic nie dzieje się bez powodu. Wychodząc z założenia, jakoby urodziliśmy się w takim miejscu, o takim czasie, między takimi ludźmi już jest znaczącym powodem, aby stwierdzić, że los ma dla nas plan. Ciąg (życie) zdarzeń jest przyczyno skutkowy. Nie boję się użyć kwantyfikatora dużego, nie ma NICZEGO co nie...

  Ja. Człowiek. ​Rozważania. Aktualnie jest druga rano i szczerze powiedziawszy nie wiem co mnie podkusiło, aby pisać o tej godzinie. Być może jest to kwestia mojego zwariowanego trybu życia. Czuję się po prostu zmęczona. Skłamałabym, gdybym powiedziała, że pamiętałam o przelaniu mych rozważań na papier zgodnie z terminem. Dałabym uciąć sobie rękę, że praca była zapowiedziana na piątek. Dopiero po sprawdzeniu zeszytu dwie minuty siedziałam w ciszy podejmując jednocześnie największą życiową decyzję: Czy położyć krzyżyk na drogę, zarazem z możliwością wyspania się? Czy poświęcić te trzy godziny pobijając jednocześnie rekord niespania, jakoby nie splamić sobie opinii osoby rzetelnej? Chwilę potrwało, aby się zdecydować. I nie! Tym razem nie przysnęłam (choć przyznam, iż bardzo nęciła mnie propozycja o spotkaniu z łóżeczkiem). Sumienie by mi nie dawało żyć, gdybym wybrała opcję pierwszą, gdyż muszę uprzedzić skromnie, że raczej należę do tej ambitnej części świata. Nowe wyzwania staram...

 Wzięłam udział w konkursie filozoficznym organizowanym przez kanał filozoficzny na YouTubie. Udało mi się zająć podium  z czego bardzo się cieszę. Oto mój zamysł.   Kolaż przedstawia św. Augustyna z Hippony oraz jego filozofię. Na obrazku widoczne jest niebo oraz Jezus, który symbolizuje nie tylko głęboką wiarę, ale i objawienie- poznanie idei boskiej może odbywać się jedynie za pomocą oświecenia à iluminizm. Stąd znajduje się jego najważniejsze dzieło pt. „Wyzwania” na końcu światła bijącego z dłoni Jezusa.   Augustyna możemy dojrzeć na dole w centrum spoglądającego ku górze. Cały jego świat krąży wokół Boga à teocentryzm. Na jego tle widnieje rozdzielona droga. Symbolizuje ona wolność wyboru, którą Augustyn bardzo cenił. Po prawej stronie świętego do ucha szepcze mu Platon, którym się   filozof inspirował. Platon w ręce trzyma krzyż, co przedstawia rozwinięcie filozofii Platona w kierunku poznania Boga. Platon jest umieszczony na jasnym tle, które tłuma...