Urywki z życia Maddy

  Zostało niecałe 25 procent wakacji. Cieszycie się? Cóż, ja nie aż tak. Te wakacje minęły mi ekstremalnie szybko. Tak bardzo chciałabym je przyciągnąć do siebie i zatrzymać na nieco dłużej. Chyba pierwszy raz w życiu.   Non stop coś robiłam. Dnie pochłaniały przygotowania do Mistrzostw Europy, które notabene są już za tydzień!!! Znacie nowy rozkład jazdy? Jazda z przeciwnikami! Trzymam nastawienie. Te wakacje były bardzo…dynamiczne. Jednak streszczenie ich byłoby niemiłosiernie długie. Stąd też uwypuklę kilka sympatycznych rzeczy, które spotkały mnie w tym tygodniu. A jest piątek. W poniedziałek wróciłam po kilkudniowej przerwie do treningów. Co? Dlaczego? – spytacie. Mój organizm najwyraźniej nie nadążył za tempem i postanowił się zbuntować. Jak na prawdziwą rebeliantkę przystało.   Będąc na zgrupowaniu Kadry Polski rozchorowałam się. Od razu zareagowałam i zaczęłam leczenie. Tym sposobem szybko udało się mi wrócić do zdrowia. A mogło być naprawdę nieprzyjemnie. Tak...

  Niekiedy przyszłość wydaje się być przerażająca. Wizja nie zawsze łatwych wyborów potrafi przyćmić blask teraźniejszych chwil. I choć trudne wybory nie należą do tych najtragiczniejszych, to mimo wszystko obawa przed ich podjęciem wisi nad głową niczym miecz Damoklesa. Nasuwa się mnóstwo pytań dotyczących słuszności swoich racji. Często zwracamy się z prośbą o poradę do bliskich. Utwierdzamy się w przekonaniu, że chcemy tylko poszerzyć nasze horyzonty o ich zdanie. Ale czy na pewno? Być może szukamy tylko potwierdzenia w tym, że podejmiemy słuszną decyzję. W końcu konsekwencje wyboru będziemy dźwigać my. Być może okaże się, że nie będzie taki ciężki, a wszelki obawy odpłyną w zapomniane. A może wręcz odwrotnie. Nawet jeśli owe pytania skierujemy tylko do siebie, to sądzę, iż większość będzie sprowadzała się do tego jednego: „czy będę szczęśliwx po podjęciu tej decyzji?”. Wydaję mi się, że odpowiedź nigdy nie będzie pełna. Satysfakcjonująca. Natomiast nawet jeśli przyszłość i jej ...