Weekend ze Zdolnymi

 

Weekend ma być ciepły. Pogoda dopiecze mnie jeszcze bardziej niż obowiązki, co nie napawa optymizmem. Omija mnie zgrupowanie kadry klubu oraz noc humanisty, na którą tak bardzo się cieszyłam. Myślę, że całość potoczyłaby się inaczej gdyby nie fakt, że dostałam się na „Weekend z nauką” organizowany przez Zdolnych z Pomorza. Nie ukrywam, iż radość mnie lekko przyćmiewa. Choć może nie jest to nic nowego. Tematyka zajęć to „Lekcje myślenia”. Całkiem frapujące. Mnie na pewno się przydadzą. Jedzie ze mną kilku znajomych, co jeszcze bardziej utwierdza mnie w przekonaniu, że raczej nie powinnam się nudzić. Mam dużo pomysłów, które chciałabym zrealizować. Obawiam się, że mogę nie nadążyć, lecz jest to kwestia tylko i wyłącznie chęci, zorganizowania i dyscypliny. Innymi słowy do zrobienia. Gdyby była opcja dodawania emotikon, które nie wyglądają jak z lat dziewięćdziesiątych, to wkleiłabym ogień.

(update)

 

Jest wtorek. Do tego czasu lekko ochłonęłam. Zdecydowanie Weekend z nauką był upalny. I to nie ze względu na pogodę, gdyż padało całe dwa dni. Choć lubię deszcz to skwar związany z natłokiem zajęć wyjątkowo mi nie przeszkadzał. Zostaliśmy na pierwszym spotkaniu  podzieleni na trzy grupy. Byłam w grupie pierwszej, stąd sesję numer jeden zaczynaliśmy my. Moja grupa dogadywała się na naprawdę wysokim poziomie, dlatego że prawie wszyscy się znaliśmy. Mimo iż wolę pracować sama to tym razem nie zrezygnowałabym z towarzystwa na rzecz pracy własnej. Śmiechom nie było końca. Tylko Pumę wychowawcy przydzielili do grupy trzeciej. Nie byłam z tego powodu najszczęśliwsza, lecz skoro nasza interwencja nie pomogła, to niekoniecznością było by deprymowanie się. Jako pierwsi mieliśmy warsztat pt. „escape room”. Okazał się on być prosty w rozwiązaniu, ponieważ nasza podgrupa skończyła go w niecałe czterdzieści minut na przewidziane półtora godziny. Po ekscytującej walce o rozwiązanie zagadki mieliśmy nieco dłuższą przerwę niż pozostali. Udaliśmy się do Lidla i zaopatrzyliśmy się na sobotni wieczór.

Kolejno była sesja nr dwa, gdzie miałam przyjemność odświeżyć sobie pamięć. Gra w szachy sprawdziła mnie pod kilkoma względami. Nie spodziewałam się, że moja małe zamiłowanie  z czasów dzieciństwa powróci. Pamiętam jak ojciec uczył mnie grać. To jemu zawdzięczam brak problemów ze znajomością zasad gry w szachy.

Popołudnie dopięła sesja nr trzy. Na niej graliśmy w gry kreatywne. O ile się nie mylę najlepsza gra planszowa nosiła tytuł „wsiąść do pociągu”. Po grach, na stołówce czekał na nas ciepły obiad. Wszystkie grupy zeszły się na posiłek. Resztę dnia spędziłam nie gorzej. Wieczorna integracja wyszła chyba najlepiej.

W niedzielne przedpołudnie musieliśmy się już pożegnać. Rozłąki nie należą do najprzyjemniejszych czynności. W szczególności po tak spędzonym weekendzie. Jednak jedyne co ze mną zostało to nauka. I ten fakt jest dla mnie najbardziej krzepiący.